การนอนหลับที่ดีอาจทำให้ชีวิตของคุณยาวนานขึ้นหลายปี

"เราเห็นความสัมพันธ์ของการตอบสนองต่อขนาดยาที่ชัดเจน ดังนั้นยิ่งมีปัจจัยที่เป็นประโยชน์มากขึ้นในแง่ของคุณภาพการนอนหลับที่สูงขึ้น พวกเขายังลดการเสียชีวิตจากสาเหตุทั้งหมดและหลอดเลือดหัวใจลงแบบขั้นบันไดด้วย" นพ.แฟรงก์ เชียน อายุรแพทย์ประจำถิ่น แพทย์ที่ Beth Israel Deconess Medical Center เพื่อนร่วมคลินิกด้านการแพทย์ที่ Harvard Medical School และผู้ร่วมวิจัย "ฉันคิดว่าการค้นพบนี้เน้นย้ำว่าการนอนให้เพียงพอหลายชั่วโมงนั้นไม่เพียงพอ คุณต้องนอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอและไม่มีปัญหาในการหลับและหลับ" สำหรับการวิเคราะห์ของพวกเขา Qian และทีมงานรวมข้อมูลจาก 172,321 คน (อายุเฉลี่ย 50 และผู้หญิง 54%) ที่เข้าร่วมการสำรวจ National Health Interview ระหว่างปี 2013 ถึง 2018 การสำรวจนี้จัดทำขึ้นทุกปีโดยศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค (CDC) ) และ National Center for Health Statistics เพื่อช่วยประเมินสุขภาพของประชากรสหรัฐฯ และรวมถึงคำถามเกี่ยวกับการนอนหลับและพฤติกรรมการนอน Qian กล่าวว่า นี่เป็นการศึกษาครั้งแรกที่ใช้ความรู้ของเขาโดยใช้ประชากรตัวแทนระดับประเทศเพื่อดูว่าพฤติกรรมการนอนหลับต่างๆ ไม่ใช่แค่ระยะเวลาการนอนหลับที่อาจส่งผลต่ออายุขัย ประมาณสองในสามของผู้เข้าร่วมการศึกษารายงานตัวเองว่าเป็นคนผิวขาว 14.5% ฮิสแปนิก 12.6% ดำ และ 5.5% เอเชีย เนื่องจากนักวิจัยสามารถเชื่อมโยงผู้เข้าร่วมกับบันทึกดัชนีการตายแห่งชาติ (จนถึงวันที่ 31 ธันวาคม 2019) พวกเขาจึงสามารถตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยการนอนหลับส่วนบุคคลและปัจจัยการนอนหลับรวม และการตายจากทุกสาเหตุและเฉพาะสาเหตุ ผู้เข้าร่วมถูกติดตามค่ามัธยฐาน 4.3 ปีในช่วงเวลานั้น 8,681 คนเสียชีวิต ในจำนวนผู้เสียชีวิตเหล่านี้ เสียชีวิต 2,610 ราย (30%) จากโรคหัวใจและหลอดเลือด 2,052 ราย (24%) เป็นมะเร็ง และ 4,019 ราย (46%) เกิดจากสาเหตุอื่น นักวิจัยประเมิน ?ve ปัจจัยต่างๆ ของการนอนหลับที่มีคุณภาพ โดยใช้คะแนนการนอนหลับที่มีความเสี่ยงต่ำที่พวกเขาสร้างขึ้นจากคำตอบที่รวบรวมเป็นส่วนหนึ่งของแบบสำรวจ ปัจจัยต่างๆ ได้แก่ 1) ระยะเวลาการนอนหลับที่เหมาะสมคือ 7-8 ชั่วโมงต่อคืน 2) นอนหลับยากไม่เกินสองครั้งต่อสัปดาห์ 3) มีปัญหาในการนอนหลับไม่เกินสองครั้งต่อสัปดาห์ 4) ไม่ใช้ยานอนหลับ และ 5) รู้สึกผ่อนคลายหลังจากตื่นนอนอย่างน้อย 5 วันต่อสัปดาห์ แต่ละปัจจัยถูกกำหนดให้เป็นศูนย์หรือหนึ่งคะแนนสำหรับแต่ละปัจจัย สูงสุดห้าคะแนน ซึ่งบ่งชี้ถึงคุณภาพการนอนสูงสุด “หากผู้คนมีพฤติกรรมการนอนหลับในอุดมคติเหล่านี้ พวกเขามีแนวโน้มที่จะมีอายุยืนยาวขึ้น” Qian กล่าว "ดังนั้น หากเราสามารถปรับปรุงการนอนหลับโดยรวม และการระบุความผิดปกติของ การนอนหลับ เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง เราอาจป้องกันการเสียชีวิตก่อนวัยอันควรนี้ได้บ้าง" สำหรับการวิเคราะห์นี้ นักวิจัยได้ควบคุมปัจจัยอื่นๆ ที่อาจเพิ่มความเสี่ยงต่อการเสียชีวิต รวมถึงสถานะทางเศรษฐกิจและสังคมที่ต่ำกว่า การสูบบุหรี่และการดื่มสุรา และเงื่อนไขทางการแพทย์อื่นๆ เมื่อเทียบกับบุคคลที่มีปัจจัยการนอนเป็น 0 ต่อ 1 คนที่มีปัจจัยการนอนหลับทั้ง 5 อย่างนี้มีโอกาสตายน้อยกว่า 30% ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดๆ ก็ตาม มีโอกาสตายจากโรคหัวใจและหลอดเลือดน้อยกว่า 21% มีโอกาสตายจากมะเร็งน้อยกว่า 19% และ 40% มีโอกาสน้อยที่จะเสียชีวิตด้วยสาเหตุอื่นที่ไม่ใช่โรคหัวใจหรือมะเร็ง Qian กล่าวว่า การเสียชีวิตอื่นๆ เหล่านี้น่าจะเกิดจากอุบัติเหตุ การติดเชื้อ หรือโรคเกี่ยวกับความเสื่อมของระบบประสาท เช่น โรคสมองเสื่อมและโรคพาร์กินสัน แต่จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติม ในบรรดาชายและหญิงที่รายงานว่ามีการวัดคุณภาพการนอนหลับครบทั้ง 5 ข้อ (คะแนนเต็ม 5 คะแนน) อายุขัยเฉลี่ยสูงกว่าผู้ชาย 4.7 ปี และผู้หญิงมากกว่า 2.4 ปี เมื่อเทียบกับกลุ่มที่ไม่มีองค์ประกอบใดเลยหรือมีเพียงหนึ่งในห้าองค์ประกอบที่น่าพึงพอใจของภาวะต่ำ เสี่ยงหลับ จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อหาว่าทำไมผู้ชายที่มีปัจจัยการนอนหลับที่มีความเสี่ยงต่ำทั้ง 5 ปัจจัยจึงมีอายุขัยเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าเมื่อเทียบกับผู้หญิงที่มีคุณภาพการนอนหลับเท่ากัน “แม้ตั้งแต่อายุยังน้อย หากผู้คนสามารถพัฒนานิสัยการนอนที่ดีเหล่านี้โดยการนอนหลับให้เพียงพอ ตรวจสอบให้แน่ใจว่าพวกเขานอนหลับโดยปราศจากสิ่งรบกวนมากเกินไป และมีสุขอนามัยในการนอนที่ดีโดยรวม ก็จะส่งผลดีต่อสุขภาพในระยะยาวโดยรวมของพวกเขาอย่างมาก” Qian กล่าว โดยเสริมว่าสำหรับการวิเคราะห์ในปัจจุบัน พวกเขาประมาณการอายุขัยที่เพิ่มขึ้นโดยเริ่มตั้งแต่อายุ 30 ปี แต่แบบจำลองนี้สามารถใช้ทำนายการเพิ่มขึ้นเมื่ออายุมากขึ้นได้เช่นกัน "สิ่งสำคัญสำหรับคนหนุ่มสาวที่ต้องเข้าใจว่าพฤติกรรมสุขภาพหลายอย่างสะสมเมื่อเวลาผ่านไป เหมือนกับที่เรามักพูดว่า 'ไม่มีคำว่าสายเกินไปที่จะออกกำลังกายหรือหยุดสูบบุหรี่' ก็ยังไม่เร็วเกินไป และเราควรจะพูดถึง และประเมินการนอนบ่อยขึ้น” พฤติกรรมการนอนเหล่านี้สามารถถามได้ง่ายในระหว่างการเผชิญหน้าทางคลินิก และนักวิจัยหวังว่าผู้ป่วยและแพทย์จะเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับการนอนหลับซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการประเมินสุขภาพโดยรวมและการวางแผนการจัดการโรค ข้อจำกัดประการหนึ่งของการศึกษาคือพฤติกรรมการนอนนั้นรายงานด้วยตนเองและไม่ได้วัดหรือยืนยันอย่างเป็นกลาง นอกจากนี้ยังไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับประเภทของยานอนหลับหรือยาที่ใช้หรือผู้เข้าร่วมใช้บ่อยหรือนานเพียงใด จำเป็นต้องมีการวิจัยในอนาคตเพื่อทำความเข้าใจว่าอายุขัยที่เพิ่มขึ้นเหล่านี้อาจดำเนินต่อไปได้อย่างไรเมื่อผู้คนมีอายุมากขึ้น รวมทั้งสำรวจความแตกต่างทางเพศที่สังเกตได้เพิ่มเติม การศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าการนอนหลับน้อยหรือมากเกินไปอาจส่งผลเสียต่อหัวใจ มีรายงานอย่างกว้างขวางว่าภาวะหยุดหายใจขณะหลับ ซึ่งเป็นโรคเกี่ยวกับการนอนหลับที่ทำให้บางคนหยุดหรือหยุดหายใจขณะหลับ สามารถนำไปสู่ภาวะหัวใจหลายอย่าง รวมถึงความดันโลหิตสูง ภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะ และหัวใจวาย