ฉลามกรีนแลนด์

ปลาทูน่าครีบน้ำเงินขนาดใหญ่สามตัว แต่ละตัวชั่งได้ประมาณ 100 กก. เป็นหนึ่งในปลาแมคเคอเรลหลายตันที่จับได้ในฤดูร้อนปีนั้น การปรากฏตัวของปลาทูน่าครีบน้ำเงินในน่านน้ำใกล้เกาะกรีนแลนด์เป็นเหตุการณ์ที่หายากมาก และไม่มีรายงานทางวิทยาศาสตร์อื่น ๆ เกี่ยวกับการมีอยู่ของมันมากเท่ากับช่องแคบเดนมาร์ก รายงานล่าสุดเกี่ยวกับการเกิดขึ้นใกล้กับเกาะกรีนแลนด์คือการเกยตื้นในปี พ.ศ. 2443 ที่ปลายสุดทางตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะกรีนแลนด์ที่ Qaqortoq (เดิมชื่อ Julianehåb) "ปลาทูน่าครีบน้ำเงินมักจะหาเหยื่อในบริเวณที่อุณหภูมิพื้นผิวอุ่นกว่า 11 องศาเซลเซียส อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอุณหภูมิในเดือนสิงหาคม 2555 ในช่องแคบเดนมาร์กนั้นอบอุ่นมาก และเนื่องจากหนึ่งในสายพันธุ์เหยื่อที่โปรดปรานของมันอย่างปลาทูน่า มีแนวโน้มว่าปลาทูน่าครีบน้ำเงินจะขยายพันธุ์หรือกำลังขยายที่อยู่อาศัยไปยังภูมิภาคทางเหนือมากขึ้น” ศาสตราจารย์ Brian MacKenzie ผู้ซึ่งร่วมกับนักวิทยาศาสตร์อาวุโส Mark Payne นักวิทยาศาสตร์อาวุโส Jesper Boje (ทั้งจาก DTU Aqua) อธิบาย นักวิทยาศาสตร์อาวุโส Jacob Højer (สถาบันอุตุนิยมวิทยาแห่งเดนมาร์ก) และหัวหน้าแผนก Helle Siegstad (สถาบันธรรมชาติแห่งกรีนแลนด์ GNI) ได้ทำการสืบสวนหาเหตุผลว่าทำไมปลาทูน่าครีบน้ำเงินและเมนูสำหรับรับประทานอาหารในฤดูร้อนจึงกำลังเดินทางไปยังภูมิภาคทางเหนือมากกว่าปกติ ฉลามกรีนแลนด์ การสอบสวนซึ่งดำเนินการโดยเป็นส่วนหนึ่งของโครงการสหภาพยุโรป Euro-Basin และ NACLIM ที่ศูนย์ชีวิตสัตว์ทะเลและมาโครวิทยา วิวัฒนาการและสภาพภูมิอากาศ ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิทยาศาสตร์ Global Change Biology ฉบับเดือนสิงหาคม 2557 การหายไปจากน่านน้ำเดนมาร์ก เหตุผลที่ Brian MacKenzie และเพื่อนร่วมงานของเขาเริ่มสนใจปลาทูน่าที่จับได้เหล่านี้ก็เพื่อบันทึกการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการย้ายถิ่นและระยะการกระจายพันธุ์ และดูว่าสิ่งเหล่านี้ได้รับอิทธิพลจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและความชุกชุมของปลาทูน่าครีบน้ำเงินเองและเหยื่อของพวกมันอย่างไร "ชุมชนวิทยาศาสตร์ไม่มีความเข้าใจที่ชัดเจนเกี่ยวกับปัจจัยที่ส่งผลต่อการอพยพและการกระจายทางภูมิศาสตร์ของปลาทูน่าครีบน้ำเงินและสายพันธุ์อพยพอื่นๆ อีกมากมาย แต่ความรู้ใหม่เช่นนี้อาจช่วยอธิบายความลึกลับที่ยังไม่ได้ไขว่าทำไมปลาทูน่าครีบน้ำเงินจึงหายไปจากน่านน้ำใกล้เดนมาร์ก และในทะเลนอร์เวย์ในช่วงทศวรรษที่ 1960 และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาอาจกลับมา" Brian MacKenzie กล่าว โดยสังเกตว่านอกเหนือจากการปรากฏตัวในช่องแคบเดนมาร์กในปี 2012 ไอซ์แลนด์และนอร์เวย์ยังได้รับการจัดสรรโควตาการจับปลาใหม่ (ครั้งละ 30 ตัน) สำหรับ สายพันธุ์ในปี 2014 "การจัดสรรโควตาใหม่น่าจะเป็นเพราะปลาชนิดนี้เริ่มขยายพื้นที่หากินทางตอนเหนือออกไปทางเหนือ หากอุณหภูมิในฤดูร้อนยังคงเพิ่มขึ้นในช่วงศตวรรษนี้ และหากทั้งปลาทูน่าครีบน้ำเงินและสายพันธุ์เหยื่อได้รับการจัดการอย่างยั่งยืน ก็มีแนวโน้มว่า ปลาทูน่าครีบน้ำเงินนั้นอาจกลายเป็นแขกประจำในช่วงฤดูร้อนในน่านน้ำกรีนแลนด์ตะวันออก อย่างน้อยก็ไกลออกไปทางเหนืออย่างช่องแคบเดนมาร์ก" ไบรอัน แมคเคนซีกล่าว ทูน่าหนึ่ง สองหรือหลายตัว โดยปกติช่องแคบเดนมาร์กเป็นพื้นที่ที่มีอากาศหนาวเย็นกว่ามากโดยไม่มีสายพันธุ์ที่ปรับตัวเข้ากับเขตอบอุ่นได้ เช่น ปลาทูน่าครีบน้ำเงิน ไม่ทราบจำนวนปลาทูน่าที่มีอยู่ในช่วงฤดูร้อนปี 2555 "ข้อมูลที่เรามีจำกัดเกินกว่าจะประมาณจำนวนปลาทูน่าที่มาจากทางเหนือได้ แต่เนื่องจากสายพันธุ์นี้เป็นสายพันธุ์ที่มีการศึกษา โดยโรงเรียนมีปลาทูน่าประมาณ 10-100 ตัว และเนื่องจากชาวประมงจับปลาทูน่าได้ 3 ตัวในการลากเดียวกัน มีแนวโน้มว่ามีอีกมากมายในปัจจุบัน” Brian MacKenzie กล่าว "เรากำลังวางแผนการตรวจสอบเพิ่มเติมเพื่อพิจารณาว่าพฤติกรรมการย้ายถิ่นใหม่นี้ไปยังน่านน้ำทางตอนเหนืออาจเป็นผลมาจากการเพิ่มขึ้นของประชากรปลาทูน่าครีบน้ำเงินทั้งหมดหรือไม่" ศาสตราจารย์ Aqua Aqua ของ DTU กล่าวย้ำ "ไม่ว่าสต็อกจะเพิ่มขึ้นหรือไม่ก็ตาม การเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องกับสภาพภูมิอากาศในการกระจายของปลาเชิงพาณิชย์เช่นนี้ เราได้เห็นแล้วสำหรับปลาแมคเคอเรลและปลาเฮอริ่ง หมายความว่าหน่วยงานการจัดการระหว่างประเทศจะต้องพัฒนาแผนการจัดการประมงและระบบนิเวศใหม่" โคกล่าว - ผู้เขียน Helle Siegstad หัวหน้าแผนกปลาและหอย GNI "เราได้เห็นแล้วในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมากับกรณีของการขยายพันธุ์ปลาแมคเคอเรลและปลาเฮอริ่งในน่านน้ำใกล้หมู่เกาะแฟโร ไอซ์แลนด์ นอร์เวย์ และกรีนแลนด์ในปัจจุบันว่าการหารือระหว่างเขตอำนาจศาลจะซับซ้อนเพียงใด เป็นเรื่องสำคัญในอนาคตที่เราจะ สามารถให้ข้อมูลพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์และข้อมูลที่มั่นคงแก่เจ้าหน้าที่ เช่น ปลาทูน่าครีบน้ำเงิน เมื่อพวกเขาต้องตัดสินใจใหม่ในการจัดการประมง" Brian MacKenzie สรุป