อธิบายเกี่ยวกับแสงแดด

Collin Ward นักเคมีทางทะเลของ WHOI และผู้เขียนนำของการศึกษากล่าวว่า "ตอนนี้ ผู้กำหนดนโยบายมักคิดว่าพอลิสไตรีนคงอยู่ตลอดไปในสิ่งแวดล้อม" "นั่นเป็นส่วนหนึ่งของเหตุผลในการเขียนนโยบายห้ามมัน หนึ่งในแรงจูงใจของเราสำหรับการศึกษานี้คือเพื่อทำความเข้าใจว่าโพลิสไตรีนคงอยู่ตลอดไปจริง ๆ หรือไม่ เราไม่ได้บอกว่ามลพิษจากพลาสติกนั้นไม่เลว เพียงแต่ว่าการคงอยู่ของโพลิสไตรีนใน สภาพแวดล้อมอาจใช้เวลาสั้นกว่าและน่าจะซับซ้อนกว่าที่เราเคยเข้าใจ โอกาสที่สิ่งแวดล้อมจะได้รับบาดเจ็บในช่วงหลายทศวรรษยังคงมีอยู่" โพลิสไตรีนถูกตรวจพบเป็นประจำในมหาสมุทรของโลกตั้งแต่ทศวรรษที่ 1970 แนวคิดที่ว่าแสงแดดทำให้พลาสติกเสื่อมสภาพนั้นไม่ใช่เรื่องใหม่ Ward กล่าวว่า "ลองดูของเล่นพลาสติกในสนามเด็กเล่น ม้านั่งในสวนสาธารณะ หรือเก้าอี้สนามหญ้า ซึ่งอาจถูกแสงแดดฟอกขาวได้อย่างรวดเร็ว" การศึกษาของ WHOI แสดงให้เห็นว่าแสงแดดไม่เพียงทำให้พลาสติกแตกตัวเท่านั้น แต่ยังทำให้พลาสติกย่อยสลายทางเคมีเป็นคาร์บอนอินทรีย์ที่ละลายน้ำและติดตามปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ในระดับที่ต่ำเกินไปที่จะส่งผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ เมื่อพลาสติกผ่านการเปลี่ยนแปลงนี้ รูปแบบดั้งเดิมจะหายไปจากสิ่งแวดล้อม และกลายเป็นผลพลอยได้ใหม่ที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า เมื่อพิจารณาว่าการเปลี่ยนแปลงนี้เกิดขึ้นได้อย่างไรจะเป็นส่วนสำคัญในการประเมินปริมาณพลาสติกที่ออกสู่สิ่งแวดล้อมอย่างแท้จริง เขากล่าวเสริม Ward กล่าวว่าการประเมินก่อนหน้านี้ว่าพอลิสไตรีนแตกตัวเร็วเพียงใดขึ้นอยู่กับชุดสมมติฐานที่แตกต่างกัน การศึกษาที่ผ่านมาส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่บทบาทของจุลินทรีย์ในการย่อยสลายพวกมัน แทนที่จะพิจารณาปัจจัยอื่นๆ เช่น แสงแดด นั่นไม่น่าแปลกใจเลย Chris Reddy นักเคมีทางทะเลของ WHOI และผู้ร่วมเขียนรายงานกล่าว พลาสติกเป็นเพียงรูปแบบหนึ่งของสารอินทรีย์คาร์บอน และสันนิษฐานว่าจุลินทรีย์จะ "กินมัน" แต่เขาเตือนว่าจุลินทรีย์ก็ฉลาดและเลือกสรรเช่นกัน โครงสร้างทางเคมีของพอลิสไตรีนมีความซับซ้อนและเทอะทะด้วยแกนหลักที่เป็นวงแหวนซึ่งจะขัดขวางจุลินทรีย์หรือเพียงแค่ทำให้พลาสติกไม่คุ้มกับความพยายาม "แม้ว่าแกนหลักที่เป็นวงแหวนของโพลีสไตรีนจะทำให้เป็นเป้าหมายที่ยากสำหรับจุลินทรีย์ แต่ก็มีรูปร่างและขนาดที่สมบูรณ์แบบในการจับแสงแดดบางช่วงความถี่" Ward กล่าวเสริม การดูดซับพลังงานนั้นสามารถสลายพันธะคาร์บอนได้ ในห้องแล็บ นักวิจัยได้ทดสอบว่าแสงแดดสามารถเปลี่ยนพอลิสไตรีนได้หรือไม่โดยการเปิดเผยตัวอย่างโพลิสไตรีนที่มีจำหน่ายในท้องตลาดห้าตัวอย่างที่แตกต่างกัน กลุ่มนี้จุ่มน้ำแต่ละดวงลงในภาชนะแก้วที่ปิดสนิทและฉายแสงจากเครื่องจำลองแสงอาทิตย์ ซึ่งเป็นโคมไฟที่จำลองความถี่ของแสงแดดมาที่พวกเขา จากนั้นนักวิทยาศาสตร์ได้รวบรวม CO 2และสารประกอบที่ละลายในน้ำ ด้วยเครื่องมือทางเคมีที่หลากหลาย รวมถึงเครื่องสเปกโตรมิเตอร์มวลสารเร่งขนาดห้อง วอร์ดและเพื่อนร่วมงานติดตามต้นกำเนิดของอะตอมคาร์บอนที่พบใน CO 2 และน้ำกรอง "เราใช้หลายวิธีในการทำเช่นนี้ และทั้งหมดก็ชี้ไปที่ผลลัพธ์เดียวกัน นั่นคือ แสงแดดสามารถเปลี่ยนโพลีสไตรีนเป็น CO 2ได้ แต่เราต้องการการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อทำความเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับผลิตภัณฑ์อื่นๆ ที่ละลายในน้ำ" Ward กล่าว การศึกษายังพบว่าสารเติมแต่งในโพลิสไตรีนซึ่งสามารถกำหนดสี ความยืดหยุ่น และลักษณะทางกายภาพอื่นๆ ได้ มีบทบาทสำคัญในการสลายตัว "สารเติมแต่งต่างๆ ดูเหมือนจะดูดซับความถี่ของแสงแดดที่แตกต่างกัน ซึ่งส่งผลต่อความรวดเร็วในการแตกตัวของพลาสติก" เรดดี้กล่าว